چاقی ژنتیکی برای سلامت قلب و عروق مضر است؟
به گزارش وبلاگ بام شهر، نتایج تحقیق تازه نشان داد که تاثیر مضر چاقی بر سلامت قلب و عروق به جای ژنتیک تحت تاثیر عوامل محیطی است.
بر اساس شواهد، اثرات منفی چاقی ناشی از ژنتیک و چاقی ناشی از محیط زیست بر سلامتی فرق دارد. این تحقیق تفاوت ها را در ارتباط بین چاقی و بیماری های قلبی عروقی در میان افراد دارای شاخص توده بدنی پایین، میانه یا بالا از نظر ژنتیکی آنالیز کرد.
این تحقیق داده های دوقلو های سوئدی را که قبل از سال 1959 متولد شده بودند، تجزیه و تحلیل کرد، کسانی که شاخص توده بدنی خود را در میانسالی یا اواخر زندگی میزان گیری کردند و اطلاعاتی در خصوص بیماری های قلبی عروقی داشتند. یک امتیاز چند ژنی شاخص توده بدنی (PGSBMI) جهت مشخص شاخص توده بدنی پیش بینی شده ژنتیکی استفاده شد.
این تحقیق بدون در نظر گرفتن افراد فاقد اطلاعات یا افرادی که با اولین میزان گیری شاخص توده بدنی با بیماری های قلبی عروقی تشخیص داده شدند، داده های 17 هزار و 988 نفر را تجزیه و تحلیل کرد.
این تحقیق با نکات بالینی ذیل به خاتمه رسید:
نتایج تحقیق نشان داد که چاقی میانسالی با خطر بالاتر بیماری قلبی عروقی در همه گروه ها مرتبط بود، اما این خطر در افرادی که از نظر ژنتیکی شاخص توده بدنی پایین تری داشتند، بیشتر بود.
بین جفت های دوقلوی همسان، ارتباط با شاخص توده بدنی پیش بینی شده ژنتیکی تفاوتی نداشت که نشان دهنده آشفتگی ژنتیکی است که به وسیله امتیاز چند ژنی برای شاخص توده بدنی ثبت نشده است.
این یافته ها زمانی که چاقی در اواخر عمر میزان گیری شد مشابه بود، اما تحقیق قدرت محدودی برای تشخیص تفاوت های معنادار داشت.
یافته ها نشان می دهد، در حالی که چاقی بدون توجه به مقوله امتیاز چند ژنی برای شاخص توده بدنی، با بیماری های قلبی عروقی مرتبط بود، چاقی تحت تاثیر استعداد ژنتیکی (شاخص توده بدنی بالای پیش بینی شده از لحاظ ژنتیکی) کمتر از چاقی تحت تاثیر عوامل محیطی بود (چاقی با وجود شاخص توده بدنی پایین پیش بینی شده از لحاظ ژنتیکی).
دکتر السا اوجالهتو، محقق اصلی این تحقیق اضافه نمود: مداخلات با هدف قرار دادن عوامل محیطی ممکن است مؤثرتر از مداخلات متمرکز بر ژنتیک در کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی در افراد چاق باشد. تحقیقات بیشتری برای شناسایی و هدف قرار دادن عوامل محیطی خاص که در تاثیر مضر چاقی بر سلامت قلب و عروق نقش دارند، مورد احتیاج است.
یافته های این تحقیق در eClinical Medicine: The Lancet منتشر شده است.
منبع: فرادید