کشف نقاشی های 24 هزار ساله در یک غار - وبلاگ بام شهر

به گزارش وبلاگ بام شهر، در بسیاری از این آثار که قدمت شان دست کم 24000 سال تخمین زده شده است، از تکنیک کمیاب نقاشی با خاک رس استفاده شده است.

به گزارش فرادید، دو سال پیش، وقتی تیمی از باستان شناسان، نقاشی یک گاو وحشی منقرض شده به نام auroch را روی دیوار غاری در کُوا دونز اسپانیا، واقع در میلارِس، نزدیک والنسیا شناسایی کردند، دریافتند با یک نقاشی مهم روبرو هستند. اسپانیا دارای بیشترین شمار غار های هنری پارینه سنگی است، اما بیشتر آن ها در منطقه شمالی کشور متمرکز شده اند و تعداد کمی در ایبریای شرقی ثبت شده اند.

با این حال، محققان تا زمانی که برای ثبت کامل آن نقاشی ها بازنگشتند متوجه اندازه اهمیت آن ها نشدند.

سر نقاشی شده یک اوروک (auroch)، گاو وحشی منقرض شده، نخستین نقاشی ای که باستان شناسان در این غار کشف کردند.

پآیتور روئیز رِدوندو، باستان شناس دانشگاه ساوث هَمپتون و دانشگاه ساراگوسا و نویسنده یک مطالعه نو در خصوص این یافته در بیانیه ای گفته است: وقتی آنالیز سیستماتیک مناسب را شروع کردیم، دریافتیم با یک غارنگاره مهم روبه رو هستیم، از آن دسته از مکان ها که در جا های دیگری در اسپانیا، جنوب فرانسه یا اندلس یافت می گردد، اما قبلا در اینجا شبیه آن را ندیده بودیم.

بر اساس مطالعه ای که هفته گذشته در Antiquity منتشر شد، باستان شناسان بیش از 100 طراحی و حکاکی داخل غار را ثبت کردند که به عقیده آن ها دست کم، 24000 سال قدمت دارند. این تیم با آنالیز هوازدگی روی نقاشی ها و آثار پنجه خرس غار که بعداً منقرض شده، قدمت نقاشی ها را به دوره پارینه سنگی تخمین زدند. میان نقوش مکرر یا نقاشی ها، دست کم 19 حیوان تاییدشده، از جمله گوزن ماده، اسب، گاو شاخ دار بزرگ و گوزن وجود دارد.

بسیاری از نقاشی ها با خاک رس ترسیم شده اند، از جمله سر این اسب.

آریستوس جورجیو از نیوزویک نوشته است: محققان می گویند این غار مسلماً مهم ترین مکان غارنگاره دوران پارینه سنگی است که تا به امروز در ساحل شرقی شبه جزیره ایبری کشف شده است. محققان باور دارند این غار پارینه سنگی، بیشترین تعداد موتیف (نقوش تکراری) کشف شده در اروپا از سال 2015 را دارد.

یکی از قابل توجه ترین بخش های این کشف نو، نحوه خلق نقاشی ها است. در حالی که بعضی از آن ها حکاکی شده اند و بعضی دیگر با شیره سفید سایه دار شده اند، بیشتر آن ها بر پایه خاک رس هستند. مَتیو وارد آگیوس از کازموس می نویسد: خاک قرمزی که کف غار یافت می گردد، وسیله انتخابی ساکنان کُوا دونز بود، به جای خاک سرخ یا منگنز رقیق شده که معمولاً در سایر نقاط استفاده می گردد. نقاشی مبتنی بر خاک رس، تکنیکی است که به ندرت در هنر پارینه سنگی از آن استفاده می گردد.

اثر پنجۀ یک خرس منقرض شده و نقاشی دو سر گوزن دیوار غار

ایلن وِلی از Hyperallergic گزارش می دهد که در واقع، تشخیص این روش نادر در شروع سخت بود، چون خاک رس قرمز به مرور زمان تا حدی به وسیله کلسیت پوشیده شده بود.

رویز-ردوندو در بیانیه ای می گوید: حیوانات و نشانه ها صرفاً با کشیدن انگشتان و کف دست های پوشیده از خاک رس روی دیوار ها به تصویر کشیده شدند. محیط مرطوب غار بقیه کار ها را انجام داده است: نقاشی ها به آرامی خشک شدند و از ریزش سریع بخش هایی از خاک رس جلوگیری کردند، در حالی که قسمت های دیگر با لایه های کلسیتی پوشانده شدند که تا امروز آن ها را حفظ نموده است.

روئیز ردوندو در حال آماده شدن برای گرفتن اسکن سه بعدی LiDAR از یک پانل تزئین شده است.

باستان شناسان امیدوارند یافته هایشان، به ویژه تکنیک های هنری منحصر به فرد آن ها، یاری مهمی به مطالعه غارنگاره های این منطقه کند.

روئیز ردوندو به Hyperallergic کفته است: ما انتظار داریم مستندسازی شمار زیادی از نقاشی های گِلی در کُوا دونز منجر به توجه ما و سایر تیم ها به حضور این نوع رنگدانه ها در غار های دیگر گردد.