پوست در راستا افزایش سن - وبلاگ بام شهر

به گزارش وبلاگ بام شهر، افراد بسیاری با هدف حفظ ظاهر جوان و سالم پوست خود هر ساله هزینه هایی بسیاری را صرف خرید محصولات مراقبت از پوست می نمایند. بازار محصولات مراقبت از پوست برای سال ها رشدی پایدار را شاهد بوده است و بنا بر بررسی ارائه شده توسط شرکت پژوهشی بازاریابی ریپورت بایر، پیش بینی می گردد فروش جهانی این محصولات تا سال 2025 به 183 میلیارد دلار برسد.

به گزارش وبلاگ بام شهر، عصر ایران به نقل از 247 تمپو نوشت: بعضی محصولات مراقبت از پوست همراه با یک سبک زندگی سالم ممکن است بروز بعضی تغییرات اجتناب ناپذیر در ظاهر پوست، مانند چین و چروک ها را به تاخیر بیندازند. چین و چروک ها در کنار دیگر نشانه های افزایش سن، مانند خشکی و ظهور لکه های پوستی، معمولا با نور خورشید مرتبط هستند.

یک فرمول جادویی برای حفظ ظاهر جوان پوست وجود ندارد. خواب خوب شبانه، مصرف غذاهای سالم و ورزش منظم همگی موارد مهمی هستند اما در دنیای سریع و پر مشغله امروز شاید تحقق همه آنها غیر ممکن به نظر برسد. این که چگونه با بدن خود رفتار می کنید، ممکن است با بروز نشانه هایی در پوست خود را نشان دهد و به همین دلیل، عادات بد می تواند به سلامت این اندام آسیب برساند.

در ادامه با بعضی تغییرات کلیدی در شرایط پوست به واسطه افزایش سن بیشتر آشنا می شویم.

پوست حالت کشسانی خود را از دست می دهد

با افزایش سن، درم یا لایه میانی پوست می تواند از دست رفتن 20 تا 80 درصد ضخامت خود به واسطه تغییراتی که در سلول های مسئول فراوری کلاژن و الاستین رخ می دهند را تجربه کند. فراوری این دو پروتئین با افزایش سن کاهش می یابد که بر ساختار پوست تاثیرگذار بوده و به شل شدن آن منجر می گردد. تغییرات در فیبرهای الاستین در افراد مسن معمول است و گاهی اوقات به شرایطی به نام الاستوز منجر می گردد. در سولار الاستوز، شرایطی که به واسطه آسیب ناشی از نور خورشید رخ می دهد، پوست زرد به نظر رسیده و می تواند با بروز توده هایی در آن همراه باشد.

بهبودی پوست به زمان بیشتری احتیاج دارد

غدد عرق اکرین که برای یاری به کاهش دمای بدن عرق را در سطح پوست ترشح می نمایند، به بهبودی زخم ها نیز یاری می نمایند. در واقع، آنها منبع سلول های جدید هستند که جایگزین سلول های از دست رفته به واسطه آسیب دیدگی می شوند. بنا بر پژوهشی که در نشریه Aging Cell منتشر شد، این فرایند در افراد مسن به خوبی جوانان انجام نمی گردد. بر همین اساس، سلول های جدید کمتری برای بهبود زخم ها در دسترس هستند و در مکانی دورتر از محل زخم قرار دارند که به فرایند کند بهبودی رخم ها منجر می گردد.

تومورهای خوش خیم شکل می گیرند

یک تومور خوش خیم به معنای آن است که به بخش های دیگر بدن گسترش نمی یابد. شکل گیری تومورهای خوش خیم در پوست با پرتوهای فرابنفش خورشید پیوند خورده است. منگوله های پوستی و خال ها از نمونه های تومور خوش خیم هستند و پوست پیر هر چه بیشتر مستعد شکل گیری آنها است.

پوست شفاف تر می گردد

نازک و شفاف تر شدن پوست در افراد مسن، به ویژه آنهایی که به به بیماری های روماتوئید هستند، شرایطی غیرمعمول نیست. سیاهرگ ها معمولا در دست ها، مچ ها، قفسه سینه و ساق پای افراد مسن به راحتی قابل مشاهده هستند. مطالعات بالینی نشان داده اند فیبرهای کلاژن که پوست را سفت نگه داشته و ظاهری جوان به آن می بخشند، در پوست نازک و شفاف به اندازه پوستی سفت و مات نزدیک هم قرار ندارند.

پوست لایه محافظ چربی را از دست می دهد

لایه زیرجلدی یا لایه داخلی درم جایی است که غدد عرق، بعضی فولیکول های مو، رگ های خونی، و چربی موجود در پوست قرار دارند. با افزایش سن، این لایه محافظ چربی نازک شده و پوست را شنماینده تر و مستعد آسیب می نماید. بر همین اساس، افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری به سرما، گرما و لمس داشته باشند.

پوست به راحتی کبود می گردد

بروز کبودی در افراد مسن شایع است زیرا پوست نازک تر است. به واسطه از دست دادن مقداری از چربی که از رگ های خونی در برابر آسیب دیدگی محافظت می نماید، رگ های خونی می توانند راحت تر دچار پارگی شده و نشت خون به بروز کبودی منجر می گردد.

پوست خشک، زبر و خارش دار می گردد

غدد سباسه یا غدد چربی پوست که مسئول نرم کردن پوست هستند، با افزایش سن چربی کمتری ترشح می نمایند. این شرایط به ویژه در زنان مسن مشهود است و غدد سباسه پس از یائسگی به تدریج چربی کمتری ترشح می نمایند. سطوح کمتر چربی پوست یا سبوم به معنای سطوح کمتر رطوبت در پوست است که می تواند موجب خشکی و خارش گردد.

پوست گرمای بیشتری حفظ می نماید

افراد مسن نسبت به جوان ترها کمتر عرق می نمایند زیرا غدد عرق با گذشت زمان افت کارایی خود را تجربه نموده و عرق کمتری فراوری می نمایند که کنترل دمای بدن را دشوارتر می نماید. خطر افزایش بیش از حد دمای بدن و گرمازدگی با افزایش سن بیشتر می گردد.

خال های قرمز رنگ روی پوست ظاهر می شوند

خال های قرمز رنگ که به نام آنژیوم های گیلاسی نیز شناخته می شوند در نتیجه رشد بیش از حد مویرگ ها شکل می گیرند. این توده ها که بین افراد عظیم تر از 30 سال بیشتر شایع هستند، اساسا رگ های خونی متسع شده هستند و اغلب در سینه، شکم یا پشت بدن ظاهر می شوند. دلیل اصلی بروز آنها همچنان نامشخص است اما مساله ای نگران نماینده نیستند، مگر این که با خونریزی یا تغییر رنگ و اندازه همراه باشند.

پوست نسبت به بعضی داروها واکنش کمتری نشان می دهد

درونی ترین لایه پوست از چربی و بافت همبند تشکیل شده است. این لایه حاوی بسیاری از رگ های خونی و اعصاب است و به راحتی داروها را جذب می نماید. بعضی داروها مانند آنهایی که برای آکنه و درماتیت استفاده می شوند، توسط لایه چربی موجود در پوست جذب می شوند که این لایه با افزایش سن نازک می گردد. از این رو، اثربخشی داروها می تواند کاهش یابد.

پوست می تواند بسیار خشک گردد

زروسیس اصطلاح پزشکی برای پوست خشک است که به ویژه بین افراد مسن شایع است. با پیر شدن پوست و از دست رفتن آب و چربی ها، حفظ رطوبت برای پوست دشوارتر می گردد. از این رو، پوست خشک شده و ظاهری زبر و سخت به خود می گیرد.

لایه اپیدرم پوست نازک تر می گردد

سن موجب کاهش تعداد سلول های لایه های پوست نمی گردد، بلکه بر قدرت آنها تاثیرگذار است. با افزایش سن، پوست به تدریج نازک تر می گردد. اپیدرم لایه بیرونی پوست ضخامت خود را به ویژه در قسمت صورت، گردن، قسمت بالایی سینه، دست ها و پشت ساعدها از دست می دهد.

لکه های پوستی مرتبط با افزایش سن ظاهر می شوند

لکه های پوستی - لکه هایی کوچک به رنگ قهوه ای تیره - می توانند روی هر نوع پوستی ظاهر شوند اما بین افراد مسن با پوست روشن شایع تر هستند. ظهور این لکه ها در بخش هایی از بدن که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، مانند صورت و دست ها، بیشتر رخ می دهد. لکه های پوستی دلیلی برای نگرانی نیستند، مگر این که ظاهر آنها تغییر کند که ممکن است نشانه ای از سرطان پوست باشد.

رگ های خونی شنماینده می شوند

با افزایش سن، رگ های خونی خاصیت کشسانی خود را از دست می دهند که آنها را هرچه بیشتر مستعد مواجهه با پارگی می نماید. از شرایط شایع مرتبط با رگ های خونی شنماینده می توان به کبودی، خونریزی زیر پوست، و خال های قرمز رنگ اشاره نمود. پشت دست ها و پاها از رایج ترین قسمت هایی هستند که کبودی ناشی از این شرایط می تواند رخ دهد.

رخم های فشاری شکل می گیرند

زخم های فشاری اغلب به زخم بستر ارجاع می شوند. در شرایطی که کاهش تحرک عامل خطر اصلی برای بروز زخم های فشاری است، افرادی که قادر به راه رفتن هستند نیز می توانند به آنها مبتلا شوند. به گفته موسسه ملی سلامت آمریکا، تغییرات پوست از جمله از دست دادن لایه های چربی در لایه درم می تواند موجب زخم های فشاری گردد. فرایند کندتر بهبودی پوست در نتیجه افزایش سن می تواند به بروز رخم ها و عفونت های پوستی دیگر منجر گردد.